ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ - ၂၅
၂၅။ ဘိကၡဳဝဂၢ၊ ရဟန္း
(သံသရာေဘးကိုရႈျမင္သူ၊ ကိေလသာကို ျဖိဳဖ်က္သူ)
ေစာင့္စည္း ေစာင့္ေရွာက္၊ နိဗၺာန္ေရာက္ ( ဓ - ၃၆၀၊ ၃၆၁ )
အကုသိုလ္မျဖစ္ဖို႕၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ ဝင္မလာဖို႕ -
မ်က္စိမွာ ေစာင့္စည္းတာေကာင္းပါတယ္။
နားမွာမွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
ႏွာေခါင္းမွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
လွ်ာမွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
ကိုယ္မွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
ႏႈတ္မွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
စိတ္မွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
ဒြါရအားလံုးမွာ ေစာင့္စည္းတာ ေကာင္းပါတယ္။
အရာရာမွာ ေစာင့္စည္းေစာင့္ေရွာက္လို႕
ကိေလသာကို ျဖိဳဖို႕က်င့္သူ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ ဟာ
ဆင္းရဲအားလံုးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။
၃၆၀. ပဉၥဘိကၡဳဝတၳဳ (၃၆၀၊ ၃၆၁)
စကၡဳနာ သံဝေရာ သာဓု၊ သာဓု ေသာေတန သံဝေရာ။
ဃာေနန သံဝေရာ သာဓု၊ သာဓု ဇိဝွာယ သံဝေရာ။
၃၆၁. ကာေယန သံဝေရာ သာဓု၊ သာဓု ဝါစာယ သံဝေရာ။
မနသာ သံဝေရာ သာဓု၊ သာဓု သဗၺတၳ သံဝေရာ။
သဗၺတၳ သံဝုေတာ ဘိကၡဳ၊ သဗၺဒုကၡာ ပမုစၥတိ။
25. Bhikkhuvagga: The Monk
360. Good is restraint over the eye; good is restraint over the ear;
good is restraint over the nose; good is restraint over the tongue.
361. Good is restraint in the body; good is restraint in speech;
good is restraint in thought. Restraint everywhere is good.
The monk restrained in every way is freed from all suffering.
ဘိကၡဳျဖစ္ရန္ အက်င့္မွန္ ( ဓ - ၃၆၂ )
လက္ေစာင့္စည္း၊ ေျခေစာင့္စည္း၊ ႏႈတ္ေစာင့္စည္း၊ အရာရာေစာင့္စည္း၊
ကမၼ႒ာန္းပြားမ်ားတာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီး၊
စိတ္ထားေကာင္း တည္ၾကည္ၿပီး
တစ္ေယာက္တည္း တရားျမတ္နဲ႕ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို
(ကိေလသာကို ျဖိဳဖ်က္ဆီးသူ) ဘိကၡဳလို႕ ေခၚဆိုပါတယ္။
၃၆၂. ဟံသဃာတကဘိကၡဳဝတၳဳ (၃၆၂)
ဟတၳသံယေတာ ပါဒသံယေတာ၊
ဝါစာသံယေတာ သံယတုတၱေမာ။
အဇၩတၱရေတာ သမာဟိေတာ၊
ဧေကာ သႏၲဳသိေတာ တမာဟု ဘိကၡဳံ။
362. He who has control over his hands, feet and tongue; who is fully controlled,
delights in inward development, is absorbed in meditation,
keeps to himself and is contented—him do people call a monk.
ခ်ိဳျမတဲ့ အလင္းျပစကားပိုင္ရွင္ ( ဓ - ၃၆၃ )
ႏႈတ္ေစာင့္စည္းၿပီး ပညာႏွင့္ ဆင္ျခင္ေျပာဆိုတတ္တဲ့၊
ပ်ံ႕လြင္ကင္းစင္ တည္ၾကည္တဲ့စိတ္ရိွၿပီး
တရားဓမၼရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ ပါဠိကို အလင္းျပေဟာေျပာႏုိင္တဲ့
ရဟန္းေတာ္ရဲ႕စကားဟာ သာယာခ်ိဳျမပါတယ္။
၃၆၃. ေကာကာလိကဝတၳဳ (၃၆၃)
ေယာ မုခသံယေတာ ဘိကၡဳ၊ မႏၲဘာဏီ အႏုဒၶေတာ။
အတၳံ ဓမၼၪၥ ဒီေပတိ၊ မဓုရံ တႆ ဘာသိတံ။
363. That monk who has control over his tongue, is moderate in speech,
unassuming and who explains the Teaching in both letter and spirit—
whatever he says is pleasing.
တရားနဲ႕ေမြ႕ေလ်ာ္၊ တရားနဲ႕ေပ်ာ္ ( ဓ - ၃၆၄ )
တရားမွာ ႏွစ္သက္ၿပီး တရားမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္သူ၊
တရားကို မျပတ္ ၾကံစည္ႏွလံုးသြင္းသူ၊
တရားကို အထပ္ထပ္ မွတ္ရႈဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းသူ၊
ကိေလသာကို ျဖိဳဖို႕က်င့္သူ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ ဟာ
သူေတာ္ေကာင္းတရား(ေလာကကုတၱရာတရား)က မဆုတ္ယုတ္ႏိုင္ပါဘူး။
၃၆၄. ဓမၼာရာမေတၳရဝတၳဳ (၃၆၄)
ဓမၼာရာေမာ ဓမၼရေတာ၊ ဓမၼံ အႏုဝိစိႏၲယံ။
ဓမၼံ အႏုႆရံ ဘိကၡဳ၊ သဒၶမၼာ န ပရိဟာယတိ။
364. The monk who abides in the Dhamma, delights in the Dhamma,
meditates on the Dhamma, and bears the Dhamma well in mind—
he does not fall away from the sublime Dhamma.
အပိုမလိုခ်င္ စိတ္ၾကည္လင္ ( ဓ - ၃၆၅၊ ၃၆၆ )
(တရားနဲ႕အညီရတဲ႕) ကိုယ့္ရဲ႕လာဘ္လာဘကို အထင္မေသးပါနဲ႕။
သူတစ္ပါးရဲ႕ လာဘ္လာဘကို မလိုခ်င္ မေတာင့္တပါနဲ႕။
သူတစ္ပါးရဲ႕ လာဘ္လာဘကို လိုခ်င္ေတာင့္တတဲ့
ရဟန္း (ရွင္၊ လူ၊ ဘယ္သူမဆို)ဟာ စိတ္တည္ၾကည္မႈ သမာဓိကို မရရိွႏိုင္ပါဘူး။
လာဘ္လာဘနည္းေပမယ့္
(တရားနဲ႕အညီရတဲ႕) ကိုယ့္ရဲ႕လာဘ္လာဘကို အထင္မေသးရင္ -
စင္ၾကယ္သန္႕ရွင္းတဲ့ အသက္ေမြးမႈရိွတဲ့၊ မပ်င္းမရိ လံုလရိွတဲ့ ရဟန္းကို
နတ္ေတြဟာ အမွန္တကယ္ ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္။
၃၆၅. ဝိေပကၡေသဝကဘိကၡဳဝတၳဳ (၃၆၅၊ ၃၆၆)
သလာဘံ နာတိမေညယ်၊ နာေညသံ ပိဟယံ စေရ။
အေညသံ ပိဟယံ ဘိကၡဳ၊ သမာဓႎ နာဓိဂစၧတိ။
၃၆၆. အပၸလာေဘာပိ ေစ ဘိကၡဳ၊ သလာဘံ နာတိမညတိ။
တံ ေဝ ေဒဝါ ပသံသႏၲိ၊ သုဒၶါဇီဝႎ အတႏၵိတံ။
365. One should not despise what one has received, nor envy the gains of others.
The monk who envies the gains of others does not attain to meditative absorption.
366. A monk who does not despise what he has received, even though it be little,
who is pure in livelihood and unremitting in effort—him even the gods praise.
ျမတ္ရဟန္းဟာ မစြဲလမ္း၊ မစိုးရိမ္ပါ။ ( ဓ - ၃၆၇ )
နာမ္တရား ရုပ္တရား အားလံုး (သက္ရိွသက္မဲ့ အရာအားလံုး) မွာ
( ငါ ငါ့ဥစၥာ လို႕ ) ျမတ္ႏိုးစြဲလမ္းတာ မရိွသူ၊
နာမ္ ရုပ္ ပ်က္စီးသြားလည္း
( ငါ ငါ့ဥစၥာ ပ်က္စီးသြားၿပီ လို႕) စိုးရိမ္ပူပန္တာမရိွသူကို
အမွန္ေတာ့ ဘိကၡဳရဟန္းလို႕ ေခၚဆိုပါတယ္။
၃၆၇. ပဉၥဂၢဒါယကျဗာဟၼဏဝတၳဳ (၃၆၇)
သဗၺေသာ နာမ႐ူပသၼႎ၊ ယႆ နတၳိ မမာယိတံ။
အသတာ စ န ေသာစတိ၊ သ ေဝ ‘‘ဘိကၡဴ’’တိ ဝုစၥတိ။
367. He who has no attachment whatsoever for the mind and body,
who does not grieve for what he has not—he is truly called a monk.
ရဟန္းတရားက်င့္ၾကံပြား ရဟန္းေတာ္အလား ( ဓ - ၃၆၈ )
ေမတၱာတရား ပြားမ်ားေနတတ္တဲ့၊
ျမတ္ဗုဒၶအဆံုးအမတရားေတာ္မွာ သဒၶါတိုးတက္ ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးတဲ့၊
ကိေလသာကို ျဖိဳဖ်က္သူ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ ဟာ
သခၤါရေတြၿငိမ္းရာ (ျပဳျပင္ျခင္း ကင္းၿငိမ္းရာ)၊
ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းေအးရာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေရာက္ပါတယ္။
တစ္ဖက္ကမ္းသို႕ ကူးၾကစို႕ ( ဓ - ၃၆၉ )
သံသရာေဘး လြတ္ေရးေမွ်ာ္မွန္း အိုရဟန္း !
(သံသရာတစ္ေၾကာ ျမဳပ္ေမ်ာေနတဲ့) ဒီေလွက
(မိစၦာဝိတက္ ေရေတြကို) ပက္ထုတ္ပစ္ပါေလ။
ဒီလို (အေတြးဆိုး အၾကံမွားေတြကို) ပက္ထုတ္ရင္၊
သင့္ေလွဟာ အလ်င္အျမန္ သြားႏုိင္မွာပါ။
(အေႏွာင္အဖြဲ႕)ရာဂ ေဒါသ ျဖတ္ေတာက္ၿပီးေနာက္
နိဗၺာန္(ဆိပ္ကမ္း)ကို ေရာက္မွာပါ။
( ဓ - ၃၇၀ )
( အယူမွားျခင္း၊ ယံုမွားျခင္း၊ အက်င့္မွားျခင္း၊ ကာမဘံုမွာ တပ္မက္ျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးထားျခင္း ဆိုတဲ့ ေအာက္ပိုင္းအေႏွာင္အဖြဲ႕ ) ငါးပါးကို ျဖတ္ပါ။
( ရူပ၊ အရူပျဗဟၼာ့ဘံုမွာ တပ္မက္ျခင္း၊ ေထာင္လႊားျခင္း၊ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊ တရားမွန္မသိျခင္း ဆိုတဲ့
အထက္ပိုင္းအေနွာင္အဖြဲ႕ ) ငါးပါးကို စြန္႕ပယ္ပါ။
( သဒၶါ၊ ဝီရိယ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ) ျမတ္တရားငါးပါးကို လြန္စြာ ပြားမ်ားပါ။
( ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ) ၿငိတြယ္ျခင္းငါးပါးက လြန္ေျမာက္တဲ့ရဟန္းကို
သံသရာဝဲၾသဃကို ကူးေျမာက္ၿပီးသူလို႕ ဆိုသင့္ပါတယ္။
( ဓ - ၃၇၁ )
သံသရာေဘး လြတ္ေရးေမွ်ာ္မွန္း အိုရဟန္း !
သမထဝိပႆနာတရား ရႈမွတ္ေလ့လာ ပြားမ်ားပါ။
မေမ့ေလ်ာ့ပါနဲ႕။
သင့္စိတ္ကို ကာမဂုဏ္မွာ မေပ်ာ္ျမဴးပါေစနဲ႕။
သတိလြတ္ကင္း ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ၿပီး သံပူခဲကို မမ်ိဳပါနဲ႕။
မီးေလာင္ခါမွ ဆင္းရဲလိုက္တာ လို႕ မငိုေၾကြးပါနဲ႕။
( ဓ - ၃၇၂ )
ပညာမရိွသူမွာ ကမၼ႒ာန္းတရားရႈတဲ့သေဘာမရိွ၊
ကမၼ႒ာန္း မရႈသူမွာ ပညာမရိွ။
ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာလည္း ရႈ၊ ပညာလည္း ရိွသူပဲ
နိဗၺာန္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ နီးပါတယ္။
(( သမာဓိႏွင့္ပညာ ရိွမွသာ၊ နိဗၺာန္နီးပါ၏ ))
( ဓ - ၃၇၃ )
ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္မွာ ဝင္ေရာက္ၿပီး တရားကို ေကာင္းစြာ ရႈမွတ္ဆင္ျခင္တဲ့၊
ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းေအးတဲ့စိတ္ရိွတဲ့ ရဟန္းမွာ
သာမန္လူေတြနဲ႕ မထိုက္တန္တဲ့
( စ်ာန္ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာမွာ ) ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းဟာ ျဖစ္ပါတယ္။
( ဓ - ၃၇၄ )
ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ခႏၶာငါးပါးရဲ႕ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းကို
ဆင္ျခင္သံုးသပ္တုိင္း ဆင္ျခင္သံုးသပ္တိုင္း
ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္မႈ ပီတိပါေမာဇၨ ကို ရပါတယ္။
ဒါဟာ တရားမွန္သိ ပညာရိွေတြအတြက္ မေသရာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းပါပဲ။
( ဓ - ၃၇၅ )
ဣေျႏၵေစာင့္ထိန္း၊ (ပညာနဲ႕ဆင္ျခင္သံုးစြဲ)၊ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ၊
ထူးျမတ္တဲ့သီလမွာ ေစာင့္စည္းေစာင့္ေရွာက္၊
ဒီ(စတုပါရိသုဒၶိသီလ)ဟာ ဒီသာသနာေတာ္မွာ ပညာရိွရဟန္းအတြက္
နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းရဲ႕ အဦးအစပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
( ဓ - ၃၇၆ )
စင္ၾကယ္သန္႕ရွင္းတဲ့ အသက္ေမြးျခင္းရိွတဲ့၊ မပ်င္းရိတဲ့
မိတ္ေကာင္းေဆြမြန္ကို မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ။
ေလာကဝတ္၊ ဓမၼဝတ္ မခၽြတ္ယြင္းဘဲ ေစ့စပ္ေသခ်ာၿပီး
က်င့္ဝတ္သီလမွာ ေကာင္းမြန္လိမၼာပါ။
ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္
တရားနဲ႕အညီ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး
ဝဋ္ဆင္းရဲကို အဆံုးသတ္ႏုိင္မွာပါ။
၃၆၈. သမၺဟုလဘိကၡဳ (၃၆၈ - ၃၇၆)
ေမတၱာဝိဟာရီ ေယာ ဘိကၡဳ၊ ပသေႏၷာ ဗုဒၶသာသေန။
အဓိဂေစၧ ပဒံ သႏၲံ၊ သခၤါ႐ူပသမံ သုခံ။
၃၆၉. သိၪၥ ဘိကၡဳ ဣမံ နာဝံ၊ သိတၱာ ေတ လဟုေမႆတိ။
ေဆတြာ ရာဂၪၥ ေဒါသၪၥ၊ တေတာ နိဗၺာနေမဟိသိ။
၃၇၀. ပၪၥ ဆိေႏၵ ပၪၥ ဇေဟ၊ ပၪၥ စုတၱရိ ဘာဝေယ။
ပၪၥ သဂၤါတိေဂါ ဘိကၡဳ၊ ‘‘ဩဃတိေဏၰာ’’တိ ဝုစၥတိ။
၃၇၁. ဈာယ ဘိကၡဳ မာ ပမာေဒါ ၊ မာ ေတ ကာမဂုေဏ ရေမႆု စိတၱံ။
မာ ေလာဟဂုဠံ ဂိလီ ပမေတၱာ၊ မာ ကႏၵိ ‘‘ဒုကၡမိဒ’’ႏၲိ ဒယွမာေနာ။
၃၇၂. နတၳိ ဈာနံ အပညႆ၊ ပညာ နတၳိ အဈာယေတာ ။
ယမွိ ဈာနၪၥ ပညာ စ၊ သ ေဝ နိဗၺာနသႏၲိေက။
၃၇၃. သုညာဂါရံ ပဝိ႒ႆ၊ သႏၲစိတၱႆ ဘိကၡဳေနာ။
အမာႏုသီ ရတိ ေဟာတိ၊ သမၼာ ဓမၼံ ဝိပႆေတာ။
၃၇၄. ယေတာ ယေတာ သမၼသတိ၊ ခႏၶာနံ ဥဒယဗၺယံ။
လဘတီ ပီတိပါေမာဇၨံ၊ အမတံ တံ ဝိဇာနတံ။
၃၇၅. တၾတာယမာဒိ ဘဝတိ၊ ဣဓ ပညႆ ဘိကၡဳေနာ။
ဣႁႏၵိယဂုတၱိ သႏၲဳ႒ိ၊ ပါတိေမာေကၡ စ သံဝေရာ။
၃၇၆. မိေတၱ ဘဇႆု ကလ်ာေဏ၊ သုဒၶါဇီေဝ အတႏၵိေတ။
ပဋိသႏၴာရဝုတ်ႆ ၊ အာစာရကုသေလာ သိယာ။
တေတာ ပါေမာဇၨဗဟုေလာ၊ ဒုကၡႆႏၲံ ကရိႆတိ။
368. The monk who abides in universal love and is deeply devoted to the Teaching of the Buddha
attains the peace of Nibbāna, the bliss of the cessation of all conditioned things.
369. Empty this boat, O monk! Emptied, it will sail lightly. Rid of lust and hatred,
you shall reach Nibbāna.
370. Cut off the five, abandon the five, and cultivate the five.
The monk who has overcome the five bonds
is called one who has crossed the flood.
371. Meditate, O monk! Do not be heedless.
Let not your mind whirl on sensual pleasures.
Heedless, do not swallow a red-hot iron ball, lest you cry when burning, “O this is painful!”
372. There is no meditative concentration for him who lacks insight,
and no insight for him who lacks meditative concentration.
He in whom are found both meditative concentration and insight, indeed, is close to Nibbāna.
373. The monk who has retired to a solitary abode and calmed his mind,
who comprehends the Dhamma with insight,
in him there arises a delight that transcends all human delights.
374. Whenever he sees with insight the rise and fall of the aggregates,
he is full of joy and happiness. To the discerning one this reflects the Deathless.
375. Control of the senses, contentment, restraint according to the code of monastic discipline—
these form the basis of holy life here for the wise monk.
376. Let him associate with friends who are noble, energetic, and pure in life,
let him be cordial and refined in conduct. Thus, full of joy,
he will make an end of suffering.
စိတ္ညစ္ႏြမ္းကို စြန္႔ပစ္ပါ။ စိတ္ညိွဳးႏြမ္းကို ဖယ္ထုတ္ပါ။ ( ဓ - ၃၇၇ )
ျမတ္ေလးပန္းပင္ဟာ ညိွဳးႏြမ္းတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ-
ဆင္းရဲကင္းလို မဂ္ဖိုလ္ကိုမွန္း ရဟန္းအမ်ား အို ခ်စ္သားတို႕!
ရာဂ ၊ ေဒါသ (စိတ္ညိွဳးႏြမ္း)ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ပါေတာ့။
၃၇၇. ပဉၥသတဘိကၡဳဝတၳဳ (၃၇၇)
ဝႆိကာ ဝိယ ပုပၹါနိ၊ မဒၵဝါနိ ပမုၪၥတိ။
ဧဝံ ရာဂၪၥ ေဒါသၪၥ၊ ဝိပၸမုေၪၥထ ဘိကၡေဝါ။
377. Just as the jasmine creeper sheds its withered flowers,
even so, O monks, should you totally shed lust and hatred!
ေကာင္းေအာင္ထိန္းလို႕ ၿငိမ္းေအးသူ ( ဓ - ၃၇၈ )
ၿငိမ္သက္တဲ့ကိုယ္၊ ၿငိမ္သက္တဲ့ႏႈတ္၊ ၿငိမ္သက္တဲ့စိတ္ ရိွတဲ့၊
ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ကို ေကာင္းေအာင္ထိန္းလို႕ တည္ၾကည္တဲ့၊
ကာမဂုဏ္ေတြကို ေထြးအန္ၿပီးတဲ့ ရဟန္းကို
ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းေအးသူလို႕ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
၃၇၈. သႏၲကာယေတၳရဝတၳဳ (၃၇၈)
သႏၲကာေယာ သႏၲဝါေစာ၊ သႏၲမေနာ သုသမာဟိေတာ ၊
ဝႏၲေလာကာမိေသာ ဘိကၡဳ၊ ‘‘ဥပသေႏၲာ’’တိ ဝုစၥတိ။
378. The monk who is calm in body, calm in speech, calm in thought,
well-composed and who has spewn out worldliness—
he, truly, is called serene.
အတြင္းခရီးစဉ္၊ ကိုယ္သာလွ်င္ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ( ဓ - ၃၇၉ )
သံသရာေဘး ရႈေတြးဆင္ျခင္ ရဟန္း ရွင္ လူ ဘယ္သူမဆို -
ကိုယ့္ကုိယ္ကို (မေကာင္းပယ္ခြာ၊ ေကာင္းရာရည္ညႊန္း) တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆး သံုးသပ္ဆင္ျခင္ပါ။
သတိရိွလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လံုလံုျခံဳျခံဳ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူဟာ
ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရမွာပါ။
( ဓ - ၃၈၀ )
ကိုယ္သာလွ်င္ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာပါ။
တစ္ျခားသူေတြဟာ ဘယ္မွာကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလဲ။
ကိုယ္သာလွ်င္ ကုိယ့္(ဘဝ)ရဲ႕ သြားရာ၊ လားရာ၊ (မွီခိုရာ) ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္- ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းရွင္ဟာ ျမင္းေကာင္းကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သလို
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။
၃၇၉. နဂၤလကုလေတၳရဝတၳဳ (၃၇၉၊ ၃၈၀)
အတၱနာ ေစာဒယတၱာနံ၊ ပဋိမံေသထ အတၱနာ ။
ေသာ အတၱဂုေတၱာ သတိမာ၊ သုခံ ဘိကၡဳ ဝိဟာဟိသိ။
၃၈၀. အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ (ေကာ ဟိ နာေထာ ပေရာ သိယာ)
အတၱာ ဟိ အတၱေနာ ဂတိ။ တသၼာ သံယမမတၱာနံ၊ အႆံ ဘျဒံဝ ဝါဏိေဇာ။
379. By oneself one must censure oneself and scrutinize oneself.
The self-guarded and mindful monk will always live in happiness.
380. One is one’s own protector, one is one’s own refuge.
Therefore, one should control oneself, even as a trader controls a noble steed.
ပီတိ မွ နိဗၺာန္ သို႕ ( ဓ - ၃၈၁ )
ျမတ္ဗုဒၶ အဆံုးအမတရားေတာ္မွာ သဒၶါတိုးတက္ ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးတဲ့၊
တရားႏွင့္အညီ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမ်ားစြာရိွတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ
သခၤါရေတြၿငိမ္းေအးရာ၊
ၿငိမ္သက္ခ်မ္းေျမ႕တဲ့ နိဗၺာန္ကို ရပါတယ္။
၃၈၁. ဝကၠလိေတၳရဝတၳဳ (၃၈၁)
ပါေမာဇၨဗဟုေလာ ဘိကၡဳ၊ ပသေႏၷာ ဗုဒၶသာသေန။
အဓိဂေစၧ ပဒံ သႏၲံ၊ သခၤါ႐ူပသမံ သုခံ။
381. Full of joy, full of faith in the Teaching of the Buddha,
the monk attains the Peaceful State, the bliss of cessation of conditioned things.
အေမွာင္ညကို အလင္းျပမယ့္ ေရႊလမင္း ( ဓ - ၃၈၂ )
ငယ္ရြယ္ေပမယ့္
ျမတ္ဗုဒၶ အဆံုးအမတရားေတာ္မွာ
တကယ္အဟုတ္ ၾကိဳးစားအားထုတ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ
တိမ္တိုက္က လြတ္ကင္းတဲ့ လမင္းလို
ဒီေလာကကို ထြန္းလင္းေတာက္ပေစပါတယ္။
၃၈၂. သုမနသာမေဏရဝတၳဳ (၃၈၂)
ေယာ ဟေဝ ဒဟေရာ ဘိကၡဳ၊ ယုၪၨတိ ဗုဒၶသာသေန။
ေသာမံ ေလာကံ ပဘာေသတိ၊ အဗ႓ာ မုေတၱာဝ စႏၵိမာ။
381. Full of joy, full of faith in the Teaching of the Buddha,
the monk attains the Peaceful State, the bliss of cessation of conditioned things.
#Dhammapada Parli Myanmar English
#Teaching of BUDDHA #BUDDHA Vacana
#Dhammapada Translated By #Acharya Buddharakkhita
#ျမတ္ဗုဒၶ၏ဓမၼပဒ #ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ #အရွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ) ပူေဇာ္ပါသည္။
The Dhammapada - The Buddha's Path of Wisdom.
translated from the Pali by Acharya Buddharakkhita.
The Dhammapada is the best known and most widely esteemed text in the Pali Tipitaka, the sacred scriptures of Theravada Buddhism. The work is included in the Khuddaka Nikaya ("Minor Collection") of the Sutta Pitaka, but its popularity has raised it far above the single niche it occupies in the scriptures to the ranks of a world religious classic. Composed in the ancient Pali language, this slim anthology of verses constitutes a perfect compendium of the Buddha's teaching, comprising between its covers all the essential principles elaborated at length in the forty-odd volumes of the Pali canon.
