ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ ၁၁

ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ - ၁၁
ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓမၼပဒ ၁၁။ ဇရာဝဂၢ၊ အိုေဟာင္းျခင္း

အပူထဲမွာ ေအးေအာင္ေန ၊ အေမွာင္ထဲမွာ လင္းႏုိင္ေစ ။ ( ဓ- ၁၄၆ )
ကိေလသာအပူမီးေတြ အျမဲတမ္း တၿငီးၿငီးတဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေနပါလ်က္
ဘာေၾကာင့္ ရယ္ေမာအားရ ႏွစ္သက္ေနၾကတာလဲ ?
အဝိဇၨာအမိုက္အေမွာင္ထုၾကီး ပိတ္ဖံုးကာဆီးေနပါလ်က္
ပညာဆီမီး(အလင္းေရာင္)ကို ဘာေၾကာင့္ မရွာေဖြၾကတာလဲ ?

၁၄၆. ဝိသာခါယ သဟာယိကာနံဝတၳဳ (၁၄၆)
ေကာ ႏု ဟာေသာ ကိမာနေႏၵာ၊ နိစၥံ ပဇၨလိေတ သတိ။
အႏၶကာေရန ဩနဒၶါ၊ ပဒီပံ န ဂေဝသထ။

11. Jarāvagga: Old Age 146. When this world is ever ablaze, why this laughter,
why this jubilation? Shrouded in darkness, will you not seek the light?
N

အပုပ္ေကာင္ သရုပ္ေဆာင္ ( ဓ- ၁၄၇ )
အဆန္းတၾကယ္ျပဳလုပ္ထားတဲ့၊ အရုပ္နဲ႕တူတဲ့၊
(အရိုး အေၾကာ အသား အေရျပားေတြနဲ႕ တြဲစပ္) စိုက္ေထာင္ထားတဲ့၊
နာက်င္ေအာင္ ႏိွပ္စက္တတ္တဲ့၊
(လူအမ်ားစု လိုခ်င္တက္မက္ၿပီး) အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားၾကံစည္တတ္တဲ့၊
(အပုပ္ရည္ေတြ ယိုစီးစိမ့္ထြက္) အနာဝၾကီးလိုျဖစ္ေနတဲ့၊
ခိုင္ျမဲတည္တံ့ေနတာမရိွတဲ့ ဒီခႏၶာကိုယ္အေကာင္ပုပ္ၾကီးကို
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္လုိက္ပါ။

၁၄၇. သိရိမာဝတၳဳ (၁၄၇)
ပႆ စိတၱကတံ ဗိမၺံ၊ အ႐ုကာယံ သမုႆိတံ။
အာတုရံ ဗဟုသကၤပၸံ၊ ယႆ နတၳိ ဓုဝံ ဌိတိ။

147. Behold this body—a painted image, a mass of heaped up sores, infirm, full of hankering—of which nothing is lasting or stable!

အေကာင္ပုပ္ကို ဘာလုပ္မွာလဲ ? ( ဓ - ၁၄၈ )
ဒီရုပ္ၾကီးဟာ
(တစ္ေန႕တစ္ေန႕ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕) ေဆြးေျမ႕ယိုယြင္း အိုမင္းတတ္ပါတယ္။
အနာေရာဂါေတြရဲ႕ တည္ရာျဖစ္ပါတယ္။ ယိုယြင္းပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။
ပုပ္ေဟာင္နံေစာ္ၿပီး ပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။
အသက္ရွင္ျခင္းဟာ ေသျခင္းမွာ အဆံုးရိွပါတယ္။

၁၄၈. ဥတၱရာေထရီဝတၳဳ (၁၄၈)
ပရိဇိဏၰမိဒံ ႐ူပံ၊ ေရာဂနီဠံ ပဘဂၤုရံ။
ဘိဇၨတိ ပူတိသေႏၵေဟာ၊ မရဏႏၲံ ဟိ ဇီဝိတံ။

148. Fully worn out is this body, a nest of disease, and fragile.
This foul mass breaks up, for death is the end of life.

အရိုးစုပါ တြယ္တာဦးမွာလား ? ( ဓ- ၁၄၉ )
တန္ေဆာင္မုန္းလမွာ စြန္႕ပစ္ထားတဲ့ ဘူသီးေျခာက္ပုပ္ ရံႈ႕တြေတြလို ျဖစ္ေနတဲ့၊
ျဖဴမြဲေရာင္ ခိုအဆင္းရိွတဲ့ ဒီအရိုးစုေတြကို ျမင္ရလို႕
ဘယ္မွာ နွစ္သက္ေမြ႕ေလ်ာ္စရာ ရိွႏိုင္ပါ့မလဲ။

၁၄၉. သမၺဟုလအဓိမာနိကဘိကၡဳဝတၳဳ (၁၄၉)
ယာနိမာနိ  အပတၳာနိ အလာဗူေနဝ သာရေဒ။
ကာေပါတကာနိ အ႒ီနိ၊ တာနိ ဒိသြာန ကာ ရတိ။

149. These dove-colored bones are like gourds that lie scattered about
in autumn. Having seen them, how can one seek delight?



အတြင္းစိုက္ၿပီး ႏိႈက္ၾကည့္တဲ့အခါ ၾကိဳက္စရာမရိွပါ ( ဓ- ၁၅၀ )
အရိုးေတြကို (အေၾကာနဲ႕ဖြဲ႕ခ်ည္တုပ္)၊ အေသြးအသားနဲ႕ လိမ္းက်ံမြမ္းမံၿပီး
ခႏၶာအိမ္ကို ေဆာက္လုပ္ထားပါတယ္။
ဒီခႏၶာအိမ္မွာ အိုျခင္း၊ (နာျခင္း)၊ ေသျခင္း၊
မာနေထာင္လႊားျခင္း၊ ေက်းဇူးေခ်ဖ်က္ျခင္းေတြ တည္ရိွေနပါတယ္။

၁၅၀. (ဇနပဒကလ်ာဏီ)႐ူပနႏၵာေထရီ (၁၅ဝ)
အ႒ီနံ နဂရံ ကတံ၊ မံသေလာဟိတေလပနံ။
ယတၳ ဇရာ စ မစၥဳ စ၊ မာေနာ မေကၡာ စ ဩဟိေတာ။

150. This city (body) is built of bones, plastered with flesh and blood; within are decay and death, pride and jealousy.

မအိုတဲ့ ျမတ္တရား ( ဓ- ၁၅၁ )
အဆန္းတၾကယ္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဘုရင့္ရထားေတြဟာလည္း
ေဆြးေျမ႕ေဟာင္းႏြမ္းၾကပါတယ္။ အမွန္ပါပဲ။
ကိုယ္ခႏၶာဟာလည္း သြားက်ိဳးဆံျဖဴ၊ ငယ္မူယိုယြင္းအုိမင္းျခင္းကို ေရာက္ရပါတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကေတာ့
ေဖာက္ျပန္ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္းကို မေရာက္ႏုိင္ပါဘူး။( လို႕ )
အမွန္စင္စစ္ - သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ သူေတာ္ေကာင္းအခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးေျပာၾကားၾကပါတယ္။

၁၅၁. မလႅိကာေဒဝီဝတၳဳ (၁၅၁)
ဇီရႏၲိ ေဝ ရာဇရထာ သုစိတၱာ၊ အေထာ သရီရမၸိ ဇရံ ဥေပတိ။
သတၪၥ ဓေမၼာ န ဇရံ ဥေပတိ၊ သေႏၲာ ဟေဝ သဗ႓ိ ပေဝဒယႏၲိ။

151. Even gorgeous royal chariots wear out, and indeed this body too wears out. But the Dhamma of the Good does not age;
thus the Good make it known to the good.

ႏြားလိုလူ ( ဓ- ၁၅၂ )
အၾကားအျမင္နည္းပါးသူဟာ
ႏြားလိုပဲ (အလကား) ၾကီးျပင္းအိုမင္းလာပါတယ္။
သူဟာ အသားေတြပဲ တိုးပြားလာပါတယ္။
အသိလိမၼာဉာဏ္ပညာ မတိုးပြားလာပါဘူး။

၁၅၂. လာလုဒါယီေထရဝတၳဳ (၁၅၂)
အပၸႆုတာယံ ပုရိေသာ၊ ဗလိဗေဒၶါဝ ဇီရတိ။
မံသာနိ တႆ ဝၯႏၲိ၊ ပညာ တႆ န ဝၯတိ။

152. The man of little learning grows old like a bull.
He grows only in bulk, but, his wisdom does not grow.

အေနကဇာ ဥဒါန္းေတာ္ ( ဓ- ၁၅၃ ၊ ၁၅၄ )
ခႏၶာအိမ္ကို ေဆာက္လုပ္တဲ့ တဏွာလက္သမားကို
(ပါရမီျဖည့္ကာ) ရွာေဖြေနတဲ့ ငါဟာ
သိျမင္ႏွံ႕စပ္ ဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ကို မရႏုိင္ေသးတာေၾကာင့္၊
ေရတြက္မရ ပဋိသေႏၶ ေမြးေသမ်ားစြာ ဘဝသံသရာစက္ဝိုင္းမွာ
ခ်ားရဟတ္လို မရပ္မနား လွည့္ပတ္ေျပးလႊားေနခဲ့ရၿပီ။
ထပ္ခါထပ္ခါ ပဋိသေႏၶ ေမြးရျခင္းဟာ
(အို နာ ေသ ေဘး ေရာေထြးေနလို႕) ဆင္းရဲလို္က္တာ !

ခႏၶာအိမ္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေဆာက္လုပ္တဲ့ တဏွာလက္သမားကို
ငါဘုရားဟာ (ဉာဏ္မ်က္စိႏွင့္) ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ျမင္ျပီးၿပီ။
သင္ တဏွာဟာ ခႏၶာအိမ္ကို ေနာက္တစ္ခါ  မေဆာက္လုပ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
သင့္ရဲ႕ ကိေလသာေထာက္တုိင္အားလံုးကို ခ်ိဳးဖ်က္ၿပီးၿပီ။
အဝိဇၨာဆိုတဲ့ အိမ္ေခါင္ထြတ္ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးၿပီးၿပီ။
(ကိေလသာျမဴညစ္ေၾကး ကင္းေဝးျဖဴစင္) ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ စိတ္အစဥ္ဟာ
သခၤါရစက္ကြင္း လြတ္ကင္းရာ နိဗၺာန္ကို  အာရံုျပဳေရာက္ရိွၿပီ။
တဏွာကုန္ခန္းရာ အရဟတၱဖိုလ္ကို
ငါဘုရား ရၿပီေလ။

A

၁၅၃. ဥဒါနဝတၳဳ (၁၅၃၊ ၁၅၄)
အေနကဇာတိသံသာရံ၊ သႏၶာဝိႆံ အနိဗၺိသံ။
ဂဟကာရံ  ဂေဝသေႏၲာ၊ ဒုကၡာ ဇာတိ ပုနပၸဳနံ။
၁၅၄. ဂဟကာရက ဒိေ႒ာသိ၊ ပုန ေဂဟံ န ကာဟသိ။
သဗၺာ ေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ၊ ဂဟကူဋံ ဝိသခၤတံ။
ဝိသခၤါရဂတံ စိတၱံ၊  တဏွာနံ ခယမဇၩဂါ။

153. Through many a birth in saṁsāra have I wandered in vain,
seeking the builder of this house (of life).
Repeated birth is indeed suffering! 154. O house-builder, you are seen! You will not build this house again. For your rafters are broken and your ridgepole shattered.
My mind has reached the Unconditioned;
I have attained the destruction of craving.

q k
G G G

ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ၾကိဳးစားရွာ ( ဓ- ၁၅၅၊ ဓ- ၁၅၆ )
စြမ္းႏုိင္တဲ့ အရြယ္ေကာင္းတုန္းမွာ (အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး)
ျမင့္ျမတ္တဲ့အက်င့္ကို မၾကိဳးစား မက်င့္ၾကံမိလို႕
ပစၥည္းဥစၥာ ဘုန္းက်က္သေရကို မရရိွ (ခဲ့တဲ့လူမိုက္ေတြဟာ) ၊ အရြယ္လြန္တဲ့အခါ
ငါးကုန္သြားတဲ့ ရႊံ႕ညြန္အိုင္က ၾကိဳးၾကာအိုၾကီးလုိ ၾကံမိႈင္ၾကရပါတယ္။

စြမ္းႏုိင္တဲ့ အရြယ္ေကာင္းတုန္းမွာ (အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး)
ျမင့္ျမတ္တဲ့အက်င့္ကို မၾကိဳးစား မက်င့္ၾကံမိလို႕
ပစၥည္းဥစၥာ ဘုန္းက်က္သေရကို မရရိွ (ခဲ့တဲ့လူမိုက္ေတြဟာ) ၊ အရြယ္လြန္တဲ့အခါ
ေရွးအတိတ္ေဟာင္းကို ညီးညဴတသ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
ေလးညိွဳ႕က လြတ္ၿပီး အရိွန္ကုန္သြားတဲ့ ျမွားေတြလို ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

၁၅၅. မဟာဓနေသ႒ိပုတၱဝတၳဳ (၁၅၅၊ ၁၅၆)
အစရိတြာ ျဗဟၼစရိယံ၊ အလဒၶါ ေယာဗၺေန ဓနံ။
ဇိဏၰေကာၪၥာဝ ဈာယႏၲိ၊ ခီဏမေစၧဝ ပလႅေလ။
၁၅၆. အစရိတြာ  ျဗဟၼစရိယံ၊ အလဒၶါ ေယာဗၺေန ဓနံ။
ေသႏၲိ စာပါတိခီဏာဝ၊ ပုရာဏာနိ အႏုတၳဳနံ။

155. Those who in youth have not led the holy life, or have failed to acquire wealth, languish like old cranes in the pond without fish. 156. Those who in youth have not lead the holy life, or have failed to acquire wealth, lie sighing over the past,
like worn-out  arrows (shot from) a bow.
((မွတ္စု ၁၁။ ။ အိုျခင္းသေဘာ ရိွေပမယ့္ ဘာလို႕
ရယ္ေမာအားရ ႏွစ္သက္ေနၾကတာလဲ ?
အိုျခင္းကိန္းရာ ဒီခႏၶာကို ဘာလို႕ တြယ္တာမက္ေမာေနၾကတာလဲ ?
အိုျခင္းကင္းရာ တရားျမတ္ကို ဘာလို႕ မရွာေဖြၾကတာလဲ ?

အိုေဘးဆင္ျခင္ မအိုခင္၊ ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳ။
အို နာ ေသ ကို လြတ္ေျမာက္လို၊ ကုသိုလ္မ်ားမ်ားျပဳ။

ငယ္ရြယ္တုန္းမွာ လြတ္ေအာင္ရုန္းပါ။

အပူထဲမွာ ေအးေအာင္ေန ၊ အေမွာင္ထဲမွာ လင္းႏုိင္ေစ ။
အရႈပ္ထဲမွာ ရွင္းေအာင္ေန။

ကုိယ္နာေပမယ့္ စိတ္မနာပါေစနဲ႕။

ရုပ္က အက်ဘက္ေရာက္မွာပါ။
စိတ္က အတက္ဘက္ေရာက္မွ အျမတ္ထြက္မွာပါ။

ၾကာေလ အႏွစ္ျပည့္ေလျဖစ္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြပဲ
အိုျခင္းရဲ႕အလွတရားကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကတာပါ။

သူေတာ္ေကာင္းတရားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အိုေဟာင္းမသြားပါဘူး။

တဏွာလက္သမား ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ခႏၶာအိမ္။ ဒုကၡအိမ္။

ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း အိုျခင္းကင္းရာအမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ကို သိျမင္ေရာက္ရိွ၊
သူတပါးကိုလည္း အိုျခင္းကင္းရာသို႕ လမ္းညႊန္ျပေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။ ))
W